Toen ik gevraagd werd om Mosselprinses 2011 te zijn, voelde ik me vereerd en twijfelde geen moment met ja zeggen. Ik was meteen enthousiast. Ik ben dan wel niet opgegroeid in Zierikzee maar had de Havendagen toch al heel wat keren meegemaakt. Ik werd telefonisch gevraagd door Leon Praet. Omdat Sjaak Praet,de man van mijn moeder, mosselvisser is op de ZZ5 kwam ik in aanmerking om als Mosselprinses die dag de sector te vertegenwoordigen. Al tijdens dit eerste telefoongesprek met Leon werd verteld dat ik er met niemand over mocht praten, zelfs niet met familie. Dat was meteen ook het moeilijkste aan het ‘Mosselprinses zijn’. Gelukkig mocht ik het wel tegen mijn moeder vertellen en had ik toch iemand om het mee te delen.

In het begin wist ik nog niet zo goed wat er allemaal bij kwam kijken, waardoor ik ook nog niet echt nerveus was. Maar door gesprekken met Eline Praet die ook Mossel- prinses is geweest, en de commissie van de Havendagen, werd het steeds duidelijker wat er van mij verwacht werd tijdens deze dag. Door deze gesprekken en het steeds dichterbij komen van ‘de grote dag’, bouwde de gezonde spanning zich op.

De weken in aanloop naar de Havendagen kwam ik samen met het bestuur om het draaiboek door te nemen en werd er uitgelegd wat er verwacht wordt van een Mosselprinses. Maar het belangrijkste voor een prinses is natuurlijk toch ‘de jurk’. Wat trek je op zo’n dag aan? Samen met mijn moeder ging ik op pad, het werd Le Chapeau in Antwerpen. Ik had nog geen beeld in mijn hoofd hoe mijn jurk eruit zou moeten zien en heb dus ook ontzettend veel verschillende jurken gepast. Toen de winkelverkoopster mij de zoveelste jurk aangaf, en ik hem aantrok wisten we het meteen, dit is ‘de jurk’. In de nacht voorafgaande aan mijn dag als Mosselprinses sliep ik slecht. Ik ben nog even bij wat bands wezen kijken op de haven maar ging al vroeg naar huis om toch nog wat te proberen te slapen. Ik las mijn speech voor de laatste keer door en toen de ochtend aanbrak sloop ik zachtjes het huis uit om naar de kapper te vertrekken. Bij de kapper was een filmploeg aanwezig uit Amster- dam om beelden te schieten voor de film l’Amour des Moules die in september in première gaat tijdens het filmfestival Film by the Sea. De hele dag hebben ze mij gevolgd, wat het nog extra spannend maakte. Na de kap- per werd ik door Leon opgehaald en vertrokken we naar zijn huis waar de jurk werd aangetrokken en de kroon werd opgezet. Daarna werd ik met de auto naar de tent gebracht waar alle genodigden zaten te wachten. Verteld was mij dat onder andere de burgemeester van Schouwen-Duiveland, meneer Rabelink en de Commissaris van de Koningin, mevrouw Karla Peijs aanwezig zouden zijn.

Toen ik de tent binnenliep samen met mijn begeleider Francois Weststrate en ik een staande ovatie kreeg van alle gasten, viel alle spanning van me af. Dit gaat een geweldige dag worden, dacht ik. En dat werd het ook! Met de mosselkotters haalden we Neptunes op, at ik een rauwe mossel, was ik aanwezig bij het boegsprietlopen en deden we een stadsronde waarbij er door iedereen foto’s werden gemaakt en we gezellig kletsten met bezoekers van de Havendagen. Aan het einde van de dag ging de jurk weer uit, werden de gewone kleren weer aangetrok- ken en werd de dag afgesloten in Café de Biet.

Het was een geweldige ervaring om Mosselprinses te zijn in Zierikzee. Ik heb ontzettend veel mensen leren kennen en welk meisje droomt er nou niet van om prinses te zijn voor één dag?