Dinsdag 1 juni 2004…
Deze avond werd ik door Jaap Schot van de ZZ10 gebeld met de vraag of ik Mosselprinses wilde zijn dat jaar tijdens Havendag. “Ik?” Vroeg ik nog, maar het was echt waar. Direct heb ik JA gezegd, terwijl ik er toch echt even over mocht denken. Maar nee hoor, ik dacht; “ Dat vragen ze nooit voor een tweede keer.” Omdat het al laat was die avond, heb ik snel mijn moeder (Cathy de Vos) gebeld, die al lag te slapen. Haar het leuke nieuws verteld en direct maar gezegd dat zij dus ook even voor een prachtige jurk moest zorgen samen met Ramona (mijn zus). Aangezien zij al twee Mosselprinses jurken (Carolien Schot en Rolanda Schot) hadden gemaakt, moest dat toch wel lukken. Wie de Mosselprinses is moet geheim blijven. Bij mij wist alleen mijn moeder en zus Ramona ervan. Omdat Ramona een eigen bedrijf waar ze o.a ook badkleding maakt heb ik tegen Huib (mijn partner) verteld dat Ramona een nieuwe bikini voor me aan het maken was. De stof voor de jurk kocht ik in Utrecht de schoenen in Breda.

Eenmaal in de buurt van Havendag gekomen moest ik iets verzinnen waarom ik niet mee kon naar het officiële gedeelte van de ontvangst op ‘t Luitje. Ik heb mijn teamleider een brief laten opstellen dat ik op mijn werk verwacht werd i.v.m. de opening van het nieuwe schoolgebouw van het Roc Zeeland. Wat natuurlijk nooit op zaterdag wordt gedaan, maar ja, weer een leugentje om bestwil. Omdat ik dit toch zeer geloofwaardig had gebracht, zei Huib; “‘dan ga ik ook niet hoor, naar Haven- dag, dan ga ik wel voetballen”.. Gelukkig vond ik Joachim Schot (collega vd zz10) bereid om Huib over te halen om toch naar het officiële gedeelte te gaan op ’t Luitje.

Tijdens Havendag in 2004 was het enorm prachtig weer. Ik ging vroeg weg naar de schoonheidsspecialiste voor de make-up en vervolgens naar Ron Kotoun .Terwijl mijn haren werden gedaan kreeg ik ook nog de toespraak die je voorleest voor het publiek en Radio Schouwen-Duiveland. Dan kon je even een kwartier oefenen! Toen pas werd ik echt zenuwachtig. Bij Ron Kotoun kwamen mijn moeder en zus mijn prachtig geworden jurk aantrekken, en werd ik voorgesteld aan Dic Oostdam en zijn vrouw Nel, die mij die dag zouden begeleiden.

Aan de arm van Dic Oostdam gingen we de feesttent binnen. Erg gespannen om de reacties kan ik vertellen.

“Toch als eerste ‘niet’ dochter of echtgenote van een mosselkweker, was dat erg spannend.”

En zoeken naar een blik van Huib, die natuurlijk dacht dat ik later zou komen. Die was echt compleet verrast. En wat was ik blij dat ik het geheim heb kunnen houden… Het prachtige boeket werd overhandigd door Emmely Schot, die in 2003 Mosselprinses was. Nadat dit gedeelte in de feesttent was afgerond mocht ik dan eindelijk de toespraak voorlezen buiten. Daarna maakten we in een prachtige Cadilac Eldorado, een rondrit door de binnenstad van Zierikzee. Nadat we terug waren op de haven, gingen we varen met het vlaggenschip, de ZZ9. We werden door Arco Schot naar de Roggenplaat in de Oosterschelde gevaren, waar we Neptunus ophaalden. We kregen daarbij gezelschap van de dweilband “liever ier as tuus”.

Bij de Roggenplaat hoorde ook het eten van een rauwe mossel, aangeboden door Neptunus. Daar zag ik wel erg tegenop. Maar Wim Schot (zz9/voorzitter van de Visserij-vereniging) heeft vast gedacht; niet te flauw hoor Esmeralda, ik geef je er wel drie! Ik werd tijdens de terugtocht ook nog geïnterviewd door Hans Kik van Radio Schouwen-Duiveland. Aangekomen in de haven was mijn taak nog niet voltooid. Tijdens de rondgang gingen we honderden keren op de foto en kreeg ik erg veel leuke reacties op mijn jurk. En dat was natuurlijk ook een compliment voor mijn moeder en zus. Terug van de ronde, gingen we naar het ponton van Teun Bouwman, waar het boegsprietlopen plaatsvond.

Achteraf kijk ik met erg veel plezier terug op deze prachtige Havendag. Ik zou dan ook iedereen die gevraagd wordt om Mosselprinses te zijn willen zeggen; zeg nooit ‘nee’ want het is echt een dag om nooit te vergeten!