Anita Kouijzer 1992
dochter H.J. Kouijzer ZZ6
Tijdens de Havendagen van 1991 kwam Leon naar me toe om te vragen of ik op de lijst wilde om Mosselprinses van 1992 te worden. Gelijk zei ik dat het wel wilde, ik dacht; er zullen er nog wel veel meer zijn. De dag erna kwam Leon naar me toe, dat ik de Mosselprinses zou worden in 1992. Ik vond het een hele eer! Mijn moeder was mosselkoningin van 1965.
Begin 1992 begonnen de voorbereidingen. Samen met mijn moeder ben ik zoek gegaan naar iemand die mijn jurk zou kunnen maken. We kwamen uiteindelijk uit bij Joke Pouwels in Kloosterzande. Na veel heen en weer rijden kwamen we uit op een jurk van een zilveren stof. De jurk had op een kant een aantal rozetten en aan de andere zijde een brede schouderband. De jurk heb ik helaas deze tijdens onze verhuizing in 2008 weggedaan.
Vrijdagavond was ik de wielerrondemiss. Samen met Hans Blom, een voortreffelijke begeleider, werd ik opgehaald door de open Tour Bus voor een rondrit door de stad. Het is natuurlijk elk jaar weer een groot geheim wie de Mosselprinses is. In mijn geval wist behalve mijn moeder, echtgenoot (Evert) en mijn zussen (oppas voor de kinderen) niemand er wat van af. Nu werd dit dus bekent gemaakt tijdens de wielerronde. Tijdens de rondrit stopten we bij mijn ouders op de stoep.
“Mijn vader wilde eerst niet kijken naar de wielerronde met de miss (‘Het zal toch wel een Schot zijn’).”
Toen kwamen wij langs, mijn vader keek ongelofelijk verbouwereerd, trots en emotioneel, dit had hij niet kunnen dromen! Mijn eerste gedachte waren dan ook; “Hier doe ik het voor!” Weg de zenuwen, ik zag alleen maar iedere keer mijn trotse vader. Op het Havenplein heb ik, Martin van Steen de winnaar van de wielerronde gehuldigd.
De volgende dag, zaterdag vroeg naar de kapper. En daarna naar de lunch. Vervolgens richting het luitje waar de M.S Stad Zierikzee lag te wachten. De meesten wisten toen al dat ik de Mosselprinses was (na de wielerronde van vrijdag).
De speech op het Luitje , rondrit in de koets door de stad,het varen en ophalen van Neptunes, het eten van de rauwe mossel, het ging allemaal prima, mede dankzij Hans Blom. Het was een fantastische dag en ik ben nog steeds blij dat ik Mosselprinses ben geweest!