Debora Schot 1997
dochter B.W. Schot ZZ10
Thuis kreeg ik onverwachts een bezoek van Wim Schot en mijn broer Chris, met de vraag of ik dit jaar Mosselprinses wilde zijn.
“Natuurlijk als dochter van een mosselschipper weet je dat je die vraag kan verwachten, maar toch kwam het heel onverwachts.”
Ik had mezelf altijd voorgenomen als ze het aan mij vragen dan zeg ik nee, een hele dag in de belangstelling staan, ik vond dat maar niks. Maar goed gelijk nee zeggen dat doe je dan ook weer niet dus ik nam het maar even in overweging.
Uiteindelijk heb ik besloten om ja te zeggen omdat mijn vader in dat jaar ook afscheid nam van de visserij, dat zou zijn afsluiting wel heel bijzonder maken. En dan begint al snel de voorbereiding voor deze dag. Speciaal aan deze dag is natuurlijk ook nog het feit dat het allemaal heel geheim gehouden moet worden, want niemand mag natuurlijk van te voren weten wie de Mosselprinses dat jaar is. Ik heb dit geheim dan ook goed weten te bewaren. Mijn man en mijn moeder waren daar als enige van op de hoogte.
Met mijn moeder samen ben ik naar Ineke Legemaate gegaan en zei heeft werkelijk een schitterende jurk voor mij ontworpen, ik heb de kleur gekozen die ik mooi vond en de stof en zij is toen aan de slag gegaan. Het resultaat was een prachtig mooi exemplaar van een jurk waar ik me helemaal goed bij voelde, er ging regelmatig meten en passen aan vooraf. Het werd een prachtige fel blauwe jurk.
De dag begon al vroeg, volgens mij om 7 uur ‘s morgens, met een bezoek aan de kapper die een mooi kapsel creëerde en de make-up deed. Bij de kapper de jurk aangetrokken en dan beginnen de zenuwen toch echt wel wat op te spelen. Fijn is dat je wel heel de dag begeleid werd, Tonny Simmers was de hele dag aan mijn zijde.
En dan het grote moment waarop je wordt voorgesteld als Mosselprinses van dat jaar in de tent op de haven waar alle genodigden zijn, dat vond ik wel een heel mooi moment, vooral omdat mijn vader zeer verrast was. Vanaf dat moment heb ik ook werkelijk enorm van de dag genoten, de zenuwen vielen van me af, en ik vond het allemaal geweldig. Een toespraak geven op het luitje voor alle mensen die de Havendag bezochten, een rijtour met burgemeester Asselbergs door Zierikzee, dan de rondvaart, het ophalen van Neptunus en verschillende interviews die af werden genomen. Je bent de hele dag het middelpunt van de belangstelling. Het eten van de eerste mosselen. Bij terugkomst van de vaart nog wandelen over de haven.
Ik heb van de hele dag genoten, me als een echte prinses gevoeld, het weer was ook voortreffelijk en het zal altijd een hele mooie herinnering blijven.