Havendag 1999, als echtgenote van ex-mosselvisser, geworden tot kreeftenvisser beland in een gezellige familie. Toegetreden tot de familie is mossels koken en verkopen een jaarlijkse Havendag invulling geworden. Tijdens de Havendagen in 1999 na afloop van het mossels koken werd mij gevraagd of het wat zou zijn om tijdens Havendag 2000 Mosselprinses te zijn. Ja, nee, goh geen idee… Pff een hele dag paraderen tsjonge…Tradities in ere houden, uiteraard JA. Vanaf het eerste moment staat als een paal boven water dat Jan het niet te weten mocht komen. Kon me op voorhand al verheugen op zijn verbazing.

Augustus 2000 nadert en het wordt als maar spannender, want er is een volgend klein Schotje op komst. Begin oktober 2000 zal deze Schot zich naar alle waarschijnlijkheid aankondigen. Dat betekent Havendag 2000 zo’n acht maanden zwanger op een boot, rauwe mossel eten en over de haven paraderen. In het voorjaar 2000 overleg ik met het bestuur mijn besluit om te kiezen voor volop geniet en feesten dus in 2000 geen Mosselprinses. Wel lastig, de mannen opzadelen met het euvel wie wordt er dan Mosselprinses. Ik neem me voor een jaar langer Jan geen deelgenoot te maken, het valt niet mee. Mosselprinses mogen zijn is bijzonder, wat zou het leuk zijn als onze kleine Schotjes Mirthe (2) en David (bijna 1) daar toch wat van mee zouden krijgen. Immers als Schot vier, beleef en leef je de Havendagen en tradities… Opa en Oma van Dam, tante Ria Schot worden in het complot opgenomen. Helaas is tante Ria Schot inmiddels heftig ziek, mooi is het moment dat ik mijn geheim met haar deel.

‘Doen meid, genieten, maak er een leuke dag van ook voor Jan en zijn moeder. Het is zo bijzonder als binnen het gezin de eer ten deel valt. Ik heb genoten van mijn meiden als prinses ik gun het iedereen.’

In het geniep koop ik de outfit een rok met te draperen bovenstuk, schoenen. Ik wil het passend bij de zee en kies voor zeegroen. Een collega maakt een ketting in kleur en stijl van de outfit. Niets kan mee naar huis en enthousiaste verhalen of teleurstellingen over het compleet maken blijven buitenshuis. Havendag nadert. Helaas moet ik volgens het verhaal werken. Het bedrijf waar ik werk heeft Open Dag dus zal ik pas eind van de middag van de partij kunnen zijn.

Zaterdag 25 augustus 2001 vertrek ik om 8.00 uur naar mijn werk te Breda. De route is in werkelijkheid anders, Lange Nobelstraat te Zierikzee. Zoals Ron Kotoun betaamd is het gezellig en ontspannen. Het kroontje met mossel schuift in het haar en nogmaals goed checken of het gedrapeerde bovenlijfje goed vast zit het zal je gebeuren… Nog even de speech nalezen en vertalen naar eigen zinnen en woordgebruik. Op naar de bijeenkomst der genodigden, verzamelt op de rondvaartboot liggend aan het Luitje. Het moment is daar het geheim is zo geen geheim meer. Gezichten zeggen meer dan woorden. Voorzitter Wim Schot stelt mij, de Mosselprinses, voor: Elma Schot-van Dam, vrouw van Jan Schot, kreeftenvisser. De voorzitter houdt een bevlogen toespraak over het mogelijk verdrijven van de mosselvloot uit de haven van Zierikzee en de geplande verhoging van 25% van de havenkosten. Daarna volgen de burgemeester en mijzelf. Dic Oostdam spreekt de legendarische woorden: ‘Dat ze je nou toch iets groens aangetrokken hebben, ik heb zo’n hekel aan groen…’ ‘Dic, dit heb ik zelf uitgezocht.’

“Vele malen hebben Dic, Nel en ik ‘het groene moment’ nog eens opgehaald.”

Om 14.00 uur inschepen op weg naar Neptunus. Een verademing met ruim 30 graden op de thermometer is er geen heerlijkere plek dan op het water van de Oosterschelde. Neptunus wachtte op de zandbank, tijd voor mijn allereerste en allerlaatste rauwe mossels. Niets mis mee maar daar is dan ook alles mee gezegd.

En dan paraderen over de Nieuwe Haven met Neptunus en dhr. Simmers ik had het reuze naar mijn zin en wat hadden de mannen het warm. Stoepje voor stoepje, foto voor foto gingen wij verder over de haven. Vooral leuk om te zien dat her en der toch weer iemand verrast is: ‘Goh jij Mosselprinses.’

Bij de Biet gaf Neptunus met een inmiddels verdroogde zandhaai het op. En dan is in functie zijn over. Naar huis andere kleren aan en feesten. Wat was het gezellig druk en warm. Tot in de late uurtjes was het gezellig op de haven. Jaap, Leon en de Krukel bedankt voor deze eer, een prachtige dag!