Margriet Visscher 1991
echtgenote C. Schot ZZ10
Het was begin 1991, toen ik door Wim Schot, gevraagd werd om Mosselprinses te zijn tijdens de Havendag van 1991. Chris Schot, destijds mijn man, maakte deel uit van het organiserend comité. Hij voer op de ZZ 10. Ze hadden hem gezegd dat ze iemand anders hadden gevraagd om Mosselprinses te zijn en dat diegene het ook zou doen. Hij wist dus van niks, en dat moest ook zo blijven.
Met het ter beschikking gestelde budget, ging ik samen met mijn moeder, op zoek naar geschikte stof en patronen voor een jurk. We hebben heel wat bruidswinkels bekeken om ideeën op te doen. Omdat Chris in deze periode veel op het wad was, had ik door de week de mogelijkheid om – voor hem onopgemerkt – de voorbereidingen te treffen. Mijn moeder kon en kan goed naaien, zij heeft de jurk gemaakt. Nadat ik stof en schoenen had gekocht, ging ik naar Patty Monard. Zij had destijds een zaak in de Poststraat en daar kocht ik – als een blijvende herinnering – mijn sieraden. Aan de voorbereidingen heb ik ontzettend veel plezier beleefd.
Eindelijk was het zover, zaterdag 24 augustus 1991. Ik werd ’s morgens bij kapsalon Pandora verwacht. Chris was al vroeg vertrokken om de boot te versieren en ik zou, als mijn ouders er waren om op de kinderen te passen, naar Chinees restaurant ‘Lotus’ komen. Hier vond de opening plaats van de Havendag. Zo gezegd, zo gedaan. Hans Blom haalde me bij de kapper op en rond de middag arriveerden we bij ‘Lotus’. Ik heb nog nooit zoveel verbaasde gezichten gezien, vooral de reactie van Chris was de moeite waard . De leden van de organisatie hadden de grootste lol. Na de maaltijd, was op ‘t Luitje de officiële opening. Daar hield ik de openingstoespraak, gevolgd door de rijtoer in de koets in gezelschap van Dhr. van Gastel, de locoburgemeester.
“Ik voelde me als een koningin; vriendelijk lachen en wuiven naar de mensen aan de kant, de muziek ging voor ons uit.”
Omdat mijn schoonvader, Ben Schot, voorzitter van de Visserijvereniging was, gingen we daarna aan boord van de ‘ZZ 10’. Ook ‘Kunst en Eer’, alle genodigden, en een cameraploeg van ‘de Wieken’ voeren met ons mee. De rondvaartboot ‘Stad Zierikzee’ voer ook mee met daarop ouderen en bejaarden. Mijn opa en oma en een oom en tante die in Overijssel woonden, waren speciaal voor deze gelegenheid naar Zierikzee gekomen. Ik vond het geweldig dat zij deze dag mee konden maken, samen met de familie die in Zierikzee woonde.
Het was een mooie dag, de zon scheen, het waaide behoorlijk! Gelukkig was mijn kapsel tegen de wind bestand, daar had Ron Kotoun wel voor gezorgd. We voeren naar de zandbank waar Neptunus ons stond op te wachten. Toen hij aan boord was kreeg ik de eerste mosselen overhandigd. En zoals ieder jaar, waren ze heerlijk! Ik vond het leuk dat ik vanaf dat tijdstip gezelschap kreeg van Neptunus. De rest van de dag konden we samen zwaaien, samen op de foto, en nog eens op de foto en nog eens… Bij aankomst in de haven openden we ‘het mosselen koken’ en kon het publiek zich te goed doen aan het zwarte goud. Neptunes en ik hadden veel bekijks. Vooral de zandhaai op de drietand van Neptunus is een veel bekeken object. Onze begeleider, Hans Blom, verzorgde ons uitstekend. Aan het eind van de middag werden verschillende prijzen uitgereikt. Een prijs voor het mooist versierde schip, een prijs voor de winnaar van het boegsprietlopen van de jeugd, ’s avonds de wisselbeker van de ‘boegsprietcompetitie’ die werd gehouden tussen de brandweer en de visserij. Tijdens het boegsprietlopen heb ik afscheid van Neptunus genomen. Hij ging als eerste over de boegspriet, om meteen daarna weer terug naar zee te gaan… De avond heb ik doorgebracht met vriendinnen en familie, de vele toeristen en de Zierikzeese bevolking.
Ik heb ontzettend genoten van deze dag. Het was voor mij een ervaring om nooit te vergeten. Een dag waar ik met heel veel genoegen op terug kijk. Als Mosselprinses ben ik daarna nog gastvrouw geweest voor een modeshow van Patty Monard. En samen met Neptunes was ik aanwezig bij een reünie van Rijkswaterstaat.