Januari 2011 werd ik gebeld door Jaap Schot. Hij stelde de vraag of ik dat jaar mosselprinses wilde zijn. Aangezien ik toen net een paar dagen wist dat we een 2e kindje verwachtten heb ik met een smoesje Jaap geantwoord dat ik voor 2011 er van af zag. Eind januari, begin februari 2012 ging de telefoon. ‘Goedemorgen met Jaap Schot’. Er ging meteen een belletje rinkelen bij me. Het was dit jaar een speciale editie want de Havendagen werd voor de 25e keer georganiseerd en ik zou dus de 25e mosselprinses zijn. Best bijzonder maar toch heb ik niet meteen ‘ja’ gezegd, in eerste instantie zelfs nee! Dagen heb ik nagedacht en mezelf vragen gesteld: als ik het doe hoe moet ik het regelen met onze 2 zonen Lucas en Thijmen. Een ander punt was de speech. Maar aan de andere kant: het was lang geleden dat er een mosselprinses ‘afkomstig’ was van de ZZ-3 en ja voor m’n schoonouders Wim en Lenie Schot zou dit natuurlijk heel bijzonder zijn. Uiteindelijk heb ik 2 vriendinnen en m’n ouders ingelicht. M’n vriendinnen waren meteen laaiend enthousiast en moedigden me aan om de mosselprinses te zijn .Een paar dagen later kreeg ik een sms van Jaap:’ Marieke, kun je volgende week een keer ’s avonds bij Wim Schot langs voor tekst en uitleg over DE dag. Johan is toch naar het wad.’ Wim vertelde me wat de dag inhielden. Ja ik zag het toen wel zitten op de speeche na.

Gelukkig kreeg ik deze een aantal dagen van tevoren zodat ik die goed kon oefenen. Wim had me verteld dat Ramona en Cathy de Vos een aantal jurken gemaakt hebben voor de mosselprinssessen. Het passen kon gelukkig vaak als Johan aan het werk was, Lucas naar de peuterspeelzaal was en Thijmen was geen probleem om mee te nemen. Wat hebben we een lol gehad met het passen van de jurk. Naarmate de havendagen dichterbij kwamen gingen m’n schoonouders vragen stellen. Zo vroeg m’n schoonvader: ‘goh, wat wordt je haar lang. Ben je zeker de mosselprinses?’ Ik antwoordde:’nee, we hebben toch die bruiloft en dan wil ik m’n haar opsteken.’ Hoe graag ik het voor Johan geheim wilde houden dat ik de mosselprinses was, kon ik toch niet anders dan het hem te vertellen. Vanwege het feit dat ik soms met de jongens zat. Op vrijdagochtend met de havendagen ga ik altijd met Lucas en Thijmen even bij de vloot kijken. Zo ook deze vrijdag. Evert jr. van de Zande zei al; ‘ah daar hebben we de mosselprinses’. Tja even je gezicht recht houden.

En toen….toen was het zaterdagochtend 24 augustus 2012. Na een slechte nacht geslapen te hebben liep om half 7 m’n wekker af. Na een goed ontbijt op naar Ron Kotoun. Inmiddels was Francois Weststrate ook gearriveerd. Hij heeft me deze dag uitstekend begeleid. Francois reed me naar de tent. Eindelijk kwamen Jaap Schot en Leon Praet ons halen. Wim Schot kondigde me aan,daar stonden dan m’n schoonouders wel heel verrassend en trots te kijken! Echt een kippenvelmomentje! Nadat ik het boeketje van Annemarie Noordhoek, mosselprinses 2011 heb ontvangen, moest ikzelf de gasten toespreken. Gelukkig wist ik m’n zenuwen onder controle te houden door rustig te praten.Omdat dit de 25e editie was ontvingen alle gasten een boekje met alle verhalen van de mosselprinssessen hoe zij de dag beleefd hebben. Normaliter is het de bedoeling dat we Neptunus ophalen op de zandplaat maar omdat er nu gewoonweg teveel wind stond was het niet verantwoord om met zoveel mensen aan boord te gaan varen. Dit was best heel bijzonder want het was de eerste keer in 25 jaar dat er niet gevaren werd met de vloot!

We voeren van de Engelse kade naar T luitje.Toen heb ik de eerste rauwe mossel gegeten. Heel erg vies vond ik het niet. Daarna werd ik weer met Johan en de mijn zonen herenigd en konden we als gezin op de foto. De jongens vonden dat mama er maar anders uitzag. Daarna ben ik nog met vele anderen op de foto geweest over heel de haven.Aan het einde van de dag mocht ik bij Evert en Anita van de Zande me verkleden.Toen moest ook het kroontje uit m’n haar. Gelukkig waren Anita, Annegreet en Greta er om me te helpen. Deze 3 generaties mosselprinsessen wisten wel dat het kroontje met veel speldjes en haarlak vastgezet was. Voorafgaande had Wim Schot gezegd dat alle voorgaande mosselprinsessen achteraf vertelden dat zij deze onvergetelijke dag niet hadden willen missen. Ik kan dit alleen maar beamen.