Nine Scheffer 2015
Partner van Ferry Salomons comité Havendagen
Eind april 2015 stond Leon Praet aan de deur. Of hij even binnen mocht komen.
Ik dacht, hij komt iets brengen of vragen voor Ferry. Maar nee… hij vroeg of ik dit jaar de Mosselprinses (!!!) wilde zijn. Dat had ik echt niet verwacht en ik was dan ook heel erg overrompeld.
Gelukkig gaf hij me de gelegenheid er goed over na te denken. Toen Ferry een paar dagen later thuis kwam heb ik hem toch maar in het complot betrokken. Ik moest oppas regelen voor ons dochtertje Fien en daar wilde ik mijn schoonouders niet voor vragen, aangezien dit wel heel leuk was voor hen, als echte inwoners van Zierikzee! Dus heb ik mijn ouders gevraagd en zij zeiden meteen, wij komen oppassen!
Een paar dagen later heb ik Leon gebeld en gezegd dat ik graag de Mosselprinses wilde zijn. Er volgde toen nog een gesprek bij de familie Schot over de inhoud en betekenis van de dag en wat ik als prinses allemaal moest regelen.
Ik wist al snel dat ik mijn jurk niet wilde kopen, maar op maat wilde laten maken. Maar bij wie???? Na enig googelen kwam ik uit bij Cathy de Vos. Ik had van de vorige prinsessen al gelezen dat zij mooie jurken had gemaakt. Een idee over de jurk had ik al, dus ging ik begin mei naar Cathy. Die vond het een hele eer en wilde me graag helpen. Ze maakte een jurk op de pas en gaf me de opdracht om stof te gaan kiezen. Met mijn moeder ging ik op zoek en in Goes vond ik wat ik mooi vond. Cathy kon aan de slag… na meerdere passessies was de jurk begin augustus klaar.
Op de dag zelf was ik om zeven uur opgestaan, na een ontbijtje naar de kapper. Eline heeft veel werk gehad om het kroontje vast te krijgen! Cathy kwam me helpen bij het aantrekken van de jurk= JAPON! en toen was het ook bijna tijd om naar de tent te gaan. François kwam mij ophalen en de dag kon beginnen. Pas op dat moment werd ik even zenuwachtig.
Na het spannendste gedeelte: de binnenkomst in de tent en de speech kon ik me ontspannen en begon het echte genieten: de rondrit door de stad, het varen op de boot, het ophalen van Neptunus met de eerste mosselen en natuurlijk de rondgang over de haven.
Wat een prachtige dag! En wat een geluksvogel was ik: mooi zonnig weer met zomerse temperaturen! Pas rond negen uur ’s avonds zat mijn taak erop en ben ik met mijn trotse vader (die mij kwam ophalen) naar huis gelopen.
Het was een onvergetelijke dag!!!!! Ik wil dan ook iedereen hartelijk bedanken die dit voor mij mogelijk heeft gemaakt!